Duyarsizlas(tiril)ma

Davranisci terapi deyince aklimiza ilk gelen Pavlov'un kopegi ve onun sartlanmasidir. 1900lerin baslarinda Ivan Pavlov klasik sartlanmayi bir kopegin salgisiyla bize kanitlamistir. Ne kadar buyuk bir bulustur psikoloji icin bu deney. Bu deneysel calismanin onculuyle bircok deneyler yapilmis ve sirasiyla davraniscilik(behaviorism), modeling terapi, duyarsizlasma, operant sartlanma, kademeli rahatlama teknikleri ve sonrasinda kognitif davranisci terapiler ortaya cikmistir. Su an gunumuzde bunlarin kanitlanmasi ve bilimsel gercekleginin ortaya atilmasi bence hicte zor degil. Ornegin duyarsizlasmayi (desensitization) ele alalim. Nedir duyarsizlasma? encok anksiyete ve fobilerde kullanilan exposure terapi yani maruz birakma yontemiyle kisilerin korku nesnesine karsi duyarsizlasmasini saglamaktadir.
Gelelim gunumuze; biz yillardir oyle seylere maruz birakiliyoruzki basamak basamak duyarsizlasmayi her gun, her dakika yasiyoruz. Bir goruntuye her gun maruz birakilirsaniz, bir haberi her gun duyarsaniz, verilen sozlere hergun inanmak isterseniz hepsi ama hepsi artik hayatinizda en yalan gercek olur. Biz toplum olarak artik sehit haberlerini her gun olagan bir durum olarak goruyorsak, biz artik yikilan evleri yapan vasifsiz insanlari televizyonlara cikartip konusturabiliyorsak Pavlov'un kopegi gibi bir zil sesiyle onunde yemek olmadan salya akitan kopekten bir farkimiz kalmamistir. Bir adam cikmis bir tek benim yaptigim ev mi yikilmis diye ulkenin en iyi haber kanalinda dayilaniyorsa biz artik sartlandirilmis kopekten farksiz yasiyoruz demektir. Ne zaman o adam televizyonlara cikmak yerine omur boyu hapis cezasi alacak iste o gun depremden ne kadar cok insan kurtarabildigimizle degil ne kadar az ev yikildi diye gurur duyabilecegiz.